داغـی نـشـانده بر جگــرت، یـاد کربلا            خون می رود ز چشـم ترت، یاد کـربلا

زینب سکینه گریه و طفـل ربـاب و آب            مــی آورنــد در نــظــرت، یاد کــربلا

با زخــمی از تـسلَیِ زنجـیــرِ سـلـسلـه            مانده به روی بــال و پرت، یاد کربلا

با خطبه های بی بدلت زنــده کرده ای            در لحظه لحــظـۀ  سفــرت، یاد کـربلا

ازقتل صبرروضه بخوان ای امام صبر           با ســوزِ آه شــعـله ورت، یــاد کــربلا

از سجده های لشکر شمشیر و نیزه ها           از خـنجر و ســر پــدرت، یــاد کــربلا

ازلحظه ای که غارت خیمه شروع شد           آتش گــرفت دور و بــرت، یــاد کربلا

تاصبح حشرضامن این دین وپرچم است           یــاد محــرم و صــفرت، یــاد کــربــلا

این جلوه های اشکِ عزادرصحیفه است           یــاد خــدا، شــب و سحـرت، یاد کربلا